Guru Gobind Singh Ji Praying To God

 

ਦੇਹ ਸਿਵਾ ਬਰੁ ਮੋਹਿ ਇਹੈ ਸੁਭ ਕਰਮਨ ਤੇ ਕਬਹੂੰ ਨ ਟਰੋਂ ॥
ਨ ਡਰੋਂ ਅਰਿ ਸੋ ਜਬ ਜਾਇ ਲਰੋਂ ਨਿਸਚੈ ਕਰਿ ਅਪੁਨੀ ਜੀਤ ਕਰੋਂ ॥
ਅਰੁ ਸਿਖ ਹੋਂ ਆਪਨੇ ਹੀ ਮਨ ਕੌ ਇਹ ਲਾਲਚ ਹਉ ਗੁਨ ਤਉ ਉਚਰੋਂ ॥
ਜਬ ਆਵ ਕੀ ਅਉਧ ਨਿਦਾਨ ਬਨੈ ਅਤਿ ਹੀ ਰਨ ਮੈ ਤਬ ਜੂਝ ਮਰੋਂ ॥੨੩੧॥

 


Deh siva bar mohe eh-hey subh karman te kabhu na taro.
Na daro arr seo jab jaye laro nischey kar apni jeet karo.
Arr sikh ho apne he mann ko, eh laalach hou gun tau ucharo.
Jab aav ki audh nidan bane att he rann me tabh joojh maro.

O Lord! Bless Me
That I May Never Be Deterred From Righteous Actions.
And Fear No Adversary In Battle,
That Victories Be Mine.
Let Conscience Be My Guide.
I Crave That I May Sing Thy Praises.
May I Draw My Last Breath In Heroic Battle.

(By Guru Gobind Singh Ji - Tenth Sikh Guru)


From Mukhaarbind of Guru Gobind Singh ji; this Shabad was sung by him on the night of the cold Winter when Guru Sahib jio had earlier in the day led the Khalsa forces in the battle of Chamkaur where Guru ji fought with the huge army of enemies of Khalsa Panth.His sons embraced martyrdom in front of his own eyes fighting for Khalsa ideals.Guru Sahib ji in this shabad yearns for remembrance of Waheguru inspite of hardships and tough times.


 ਮਿੱਤਰ ਪਿਆਰੇ ਨੂੰ ਹਾਲ ਮੁਰੀਦਾ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ॥

ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਰੋਗੁ ਰਜਾਈਆ ਦਾ ਓਢਣ ਨਾਗ ਨਿਵਾਸਾ ਦੇ ਹਹਿਣਾ ॥
ਸੂਲ ਸੁਰਾਹੀ ਖੰਜਰ ਪਿਆਲਾ ਬਿੰਗ ਕਸਾਈਆਂ ਦਾ ਸਹਿਣਾ ॥
ਯਾਰੜੇ ਦਾ ਸਾਨੂੰ ਸੱਥਰੁ ਚੰਗਾ ਭਠ ਖੇੜਿਆ ਦਾ ਰਹਿਣਾ ॥ ॥

  mithr piaarae noo(n) haal mureedhaa dhaa kehinaa ॥
thudhh bin rog rajaaeeaa dhaa oudtan naag nivaasaa dhae hehinaa ॥
sool suraahee kha(n)jar piaalaa bi(n)g kasaaeeaaa(n) dhaa sehinaa ॥
yaararrae dhaa saanoo(n) saathhar cha(n)gaa bhat(h) khaerriaa dhaa rehinaa ॥


 Tell the beloved friend (the Lord) the plight of his disciples.

Without You, rich blankets are a disease and the comfort of the house is like living with snakes.
Our water pitchers are like stakes of torture and our cups have edges like daggers.
Your neglect is like the suffering of animals at the hands of butchers.
Our Beloved Lord's straw bed is more pleasing to us than living in costly furnace-like mansions.




 ਸ੍ਵੈਯਾ ॥

SWAYYA

 ਪਾਂਇ ਗਹੇ ਜਬ ਤੇ ਤੁਮਰੇ ਤਬ ਤੇ ਕੋਊ ਆਂਖ ਤਰੇ ਨਹੀ ਆਨਯੋ ॥


ਰਾਮ ਰਹੀਮ ਪੁਰਾਨ ਕੁਰਾਨ ਅਨੇਕ ਕਹੈਂ ਮਤ ਏਕ ਨ ਮਾਨਯੋ ॥


ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ੍ਰ ਬੇਦ ਸਭੈ ਬਹੁ ਭੇਦ ਕਹੈ ਹਮ ਏਕ ਨ ਜਾਨਯੋ ॥
ਸ੍ਰੀ ਅਸਿਪਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾ ਤੁਮਰੀ ਕਰਿ ਮੈ ਨ ਕਹਯੋ ਸਭ ਤੋਹਿ ਬਖਾਨਯੋ ॥੮੬੩॥


 O God ! the day when I caught hold of your feet,
I do not bring anyone else under my sight;
none other is liked by me now;
the Puranas and the Quran try to know Thee by the names of Ram and Rahim
and talk about you through several stories, but I do not accept any of their opinions;
The Simritis, Shastras and Vedas describe several mysteries of yours,
but I do not agree with any of them.
O sword-wielder God! This all has been described by Thy Grace,
what power can I have to write all this?.863.


ਦੋਹਰਾ ॥

DOHRA

ਸਗਲ ਦੁਆਰ ਕਉ ਛਾਡਿ ਕੈ ਗਹਯੋ ਤੁਹਾਰੋ ਦੁਆਰ ॥
ਬਾਂਹਿ ਗਹੇ ਕੀ ਲਾਜ ਅਸਿ ਗੋਬਿੰਦ ਦਾਸ ਤੁਹਾਰ ॥੮੬੪॥

O Lord ! I have forsaken all other doors and have caught hold of only Thy door. O Lord !
Thou has caught hold of my arm; I, Govind, am Thy serf, kindly take (care of me and) protect my honour.864

 Chandi di Var
 The first part of the Var is known as the "Ardas", the opening Section of Sikh prayer which invokes the names of the Gurus:


    ੴ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫਤਹ ॥
    ਸ੍ਰੀ ਭਗਉਤੀ ਜੀ ਸਹਾਇ ॥
    ਵਾਰ ਸ੍ਰੀ ਭਗਉਤੀ ਜੀ ਕੀ ॥
    ਪ੍ਰਿਥਮ ਭਗੌਤੀ ਸਿਮਰਿ ਕੈ ਗੁਰੁ ਨਾਨਕ ਲਈਂ ਧਿਆਇ ॥
    ਫਿਰ ਅੰਗਦ ਗੁਰ ਤੇ ਅਮਰਦਾਸੁ ਰਾਮਦਾਸੈ ਹੋਈਂ ਸਹਾਇ ॥
    ਅਰਜਨ ਹਰਿਗੋਬਿੰਦ ਨੋ ਸਿਮਰੌ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿਰਾਇ ॥
    ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਕਿਸ਼ਨ ਧਿਆਈਐ ਜਿਸ ਡਿਠੇ ਸਭਿ ਦੁਖਿ ਜਾਇ ॥
    ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਸਿਮਰਿਐ ਘਰ ਨਉ ਨਿਧਿ ਆਵੈ ਧਾਇ ॥
    ਸਭ ਥਾਈਂ ਹੋਇ ਸਹਾਇ ॥੧॥
One Supreme reality
Victory to the Lord, the Eternal One.
May Almighty God assist us, I write the ode of Almighty God.
Having first remembered God and then I reflect on Guru Nanak.
Then Guru Angad, Guru Amar Das and Guru Ram Das, may they help us.
I reflect on Guru Arjan, Guru Hargobind and Guru Har Rai.
I remember Guru Har Kishan, by whose sight all the sufferings vanish.
Then I do remember Guru Tegh Bahadur, through whose grace the nine treasures come my house.
May they be helpful to us everywhere.

 The author describes the emergence Goddess Chandi as a force that destroys the demons.

  
 ਤੈ ਹੀ ਦੁਰਗਾ ਸਾਜਿ ਕੈ ਦੈਤਾ ਦਾ ਨਾਸੁ ਕਰਾਇਆ ॥
    ਤੈਥੋਂ ਹੀ ਬਲੁ ਰਾਮ ਲੈ ਨਾਲ ਬਾਣਾ ਦਹਸਿਰੁ ਘਾਇਆ ॥
    ਤੈਥੋਂ ਹੀ ਬਲੁ ਕ੍ਰਿਸਨ ਲੈ ਕੰਸੁ ਕੇਸੀ ਪਕੜਿ ਗਿਰਾਇਆ ॥
    ਤੈਥੋਂ ਹੀ ਬਲੁ ਕ੍ਰਿਸਨ ਲੈ ਕੰਸੁ ਕੇਸੀ ਪਕੜਿ ਗਿਰਾਇਆ ॥
    ਬਡੇ ਬਡੇ ਮੁਨਿ ਦੇਵਤੇ ਕਈ ਜੁਗ ਤਿਨੀ ਤਨੁ ਤਾਇਆ ॥
    ਕਿਨੀ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥੨॥
Lord! By creating Durga, you have caused destruction of demons.
    Rama received power from you to kill Ravana with arrows.
    Krishna received power from you to threw down Kansa by catching his hair.
    The great sages and gods, even practising great austerities for several ages; do not know you.